EĞİTİM ÜZERİNE

Eğitim, insanları, sorunlarını çözebilecek güce ve kendisini yaşamda en iyi ifade edebileceği bir noktaya ulaştırmak gibi amaçlardan ortaya çıkmaktadır. Bir hedef çerçevesinde yapılmaktadır. Davranış değişiklikleri yoluyla hem bireyin hem de toplumun yaşantısında kalite katma sürecidir. Bireyin ve toplumun dönüşümü esas alınır.

Kürtçe’de eğitim kavramı “perwerde” olarak adlandırılır, yani, “sevgi bilgisi” anlamına gelmektedir. İnsanlık ve doğa sevgisi için bir güç olarak kullanılmasıdır. Hangi amaç için kullanıldığı, kimin kullandığı ve neye hizmet ettiği çok önemlidir.  

Yaşadığımız kapitalist düzen içerisinde eğitim bir çözüm gücü olmaktan ziyade sorunları derinleştiren ve yaygınlaştıran bir sistem haline gelmiştir. Burada meseleyi sadece öğretmenlerin ve öğrencilerin yaşadığı sorunları ele almaktan ziyade, toplumsal bir alan olduğu için bütünlüklü bir şekilde gözetmek gerekir. Kapitalist güçler eğitimi, görmek istedikleri insan tipine uygun davranışları bölerek ve yıllara dağıtarak öğrenci ve ailelere hissettirmeden çocuklara empoze ederler. Adına eğitim dedikleri faaliyetlerle kendisine bağımlı, itaat eden, tek tip insan yaratımı ile aslında bir toplum mühendisliği rolü üstlenerek toplumsal doğayı tahrip ederler. 

Kendince oluşturmak istediği ideal toplumda, ideal bireyi kendisine hizmet eden köleler haline getirir. Az biraz özgür düşüneni, sorgulayanı, eleştirel bakanı istemez; çünkü denetimi altına alamayacağını bilir. Kendisi gibi olmayan öğretmeni elemeyi, biat etmeyen öğretmenin iş güvencesini ortadan kaldırmayı amaçlar. Yaratmak istediği özgür insan değil, kölelik zincirlerine bağlı bir yığından ibarettir. Kariyerizmi ve bireyciliği hat safhalara çıkartarak toplumsallığı paramparça bir hale getirir. Asimilasyonun ve sömürünün kalelerine dönüştürülen eğitim kurumları aracılığıyla ideolojik saldırıya maruz bıraktığı kişiyi özünden uzaklaştırmış, toplumsallığını kaybeder hale getirmiştir. 

Eğitime hem içerik hem de biçimsel olarak dini kurallarla müdahale ederek dinci gericiliği, yarattığı eşitsizliklerle kadınların eğitim olanaklarından eşit biçimde faydalanmalarını kısıtlayarak cinsiyetçiliği, üstün ırk fikriyatı ve tek dil söylemleriyle çocukları ideolojik bir bombardımana maruz bırakarak okullar üzerinden tüm topluma gerici-faşist zihniyeti dayatır. Bir sermaye projesi olan MESEM’lerde ise düşük ücret ve uzun çalışma saatleriyle çocuk işçiliğini ve emek sömürüsünü yaygınlaştırmaktadır. 

OMERYA