AYNI GEMİDE DEĞİLİZ!

Pandemi döneminde en çok etkilenen toplumsal kesimlerden biri öğrenciler ve özellikle meslek liseli öğrenciler oldu. Pandemi öncesinde bile düzgün bir eğitim verilmezken bu dönemde online eğitime erişebileceği bir bilgisayarı, telefonu veya interneti olmayan milyonlarca öğrenci eğitimden mahrum kaldı. Bu imkanlara sahip olanlar da yeterli bir eğitim alamadı ve buna rağmen sınavlar yapıldı. 29 Mart 2021'de yapılacağı açıklanan İkinci Dönem Birinci Sınavların iptal olması için milyonlarca liseli sosyal medyadan çağrı yaptı, ancak ne Milli Eğitim Bakanı’nın ne de iktidarın umurunda oldu. İnsanların aklıyla dalga geçilen açıklamalar yapıldı.

Daha sonra sınavların 3 Mayıs'a ertelendiği açıklanmasının üzerine öğrenciler “Erteleme değil, iptal istiyoruz” dedi ancak geri adım atılmadı. Tüm bunlar yaşanırken bazı Meslek Liseleri’nde sınavların ertelendiği tarih staj takvimiyle çakıştığı için ertelenme uygulanmadı. Günlük açıklanan vaka sayısının 40-50 bin civarında olduğu günlerde, ateş ölçümü dışında hiçbir önlemin alınmadığı okullarda sınava girdik. Kapalı bir sınıfta onlarca öğrencinin yan yana sınava girmesine göz yumularak, öğrencilerin sağlığı hiçe sayılmış oldu. Böylece, zaten alamadığımız eğitimin sınavına girmiş olduk. Sınav takviminin farklı uygulanmasının yanı sıra, uzaktan eğitime geçiş yapılırken meslek liselerinin staj programında bir değişiklik yapılmadı. Açıklanan aşı takviminde Sağlık Meslek Liseleri dahil hiçbir meslek lisesi stajyerlerine yer verilmedi. Bu durum bize, patronların ve sermayenin karının, öğrencilerin ve stajyerlerin sağlığından önce geldiğini göstermiş oldu.

Staj adı altında asgari ücretin 3/1'ine, ağır şartlarda çalıştırılan öğrenciler şimdi de canlarını tehlikeye atarak çalışmakla karşı karşıyalar. Aynı zamanda uzaktan eğitim bir açıdan devletin işine gelmişti, çünkü masrafsızdı ve herkes elektriğini, internetini kendi karşılamak zorundaydı. Devletin bu konuda hiçbir desteği olmadı. Devletin tek derdi özel okulların açık olması ve meslek liselerinde stajların devam etmesiydi. Pandemi boyunca işçiler, emekçiler hiçbir önlem alınmadan ağır şartlarda çalıştırılırken, Kod 29'larla işten atılırken, öğrencilerin çoğu eğitime ulaşamaz, okullar keyfi bir şekilde açılıp kapanmaya devam ederken, 20 yaş altına sürekli yasak ve tecrit uygulanırken, işçiye, emekçiye, esnafa, öğrenciye hiçbir maddi destek sağlanmazken, bazıları saraylarında sefa sürmeye devam etti. Halk, kendi haline bırakıldı. Sömürü düzeninin sürmesi ve sermaye sınıfının daha da zenginleşmesi adına yasaklar sadece halka uygulanırken iktidar daha da saldırganlaştı. Bu da aynı gemide olmadığımızın göstergesidir!

Bir Sabırsızlık Zamanı Okuru