6 Şubat Depremini Unutmadık, Unutturmayacağız!

Antakya Halkını Yalnız Bırakmayacağız!

Yüz binlerce insanımızın hayatını yerle bir eden 6 Şubat depremlerinin üzerinden tam bir yıl geçti. Egemenler, enkaz altında kalanlarımızı ölümü beklemeye, bizleri ise ölülerimizi enkazlardan çıkarmak için çaresizce yardım aramaya mahkum ettiler. Kapitalist sistemin kâr hırsı ile yaptığı, onay verdiği binaların hepsi deprem anında kağıt gibi yıkılarak on binlerce insanımıza mezar oldu.

Bu süreçte bize yaşatılanları unutmadık; depremin ardından günlerce hiçbir yardım gelmemesini unutmadık, gelen yardımlara el konulmasını unutmadık, insanları kış gününde çadırlarda yaşamaya mahkum edip bunu ticarete dönüştürmelerini unutmadık. Faşist devlet afeti açıkça bir katliama dönüştürdü, unutmayacağız. Şimdi depremin ardından geçen koca bir yıla rağmen bizler hala çadırlarda, konteyner kentlerde yaşamaya; en temel ihtiyaçlarımız için, elektrik, su, yemek için bile sürekli bir yardım beklemeye mahkum ediliyoruz.

Deprem bölgelerinde hiçbir şey normalleşmedi. Afet devam ediyor, çünkü asıl afet depremler değil, bu sermaye düzeninin kendisidir. Şimdi zaman bu öfke ve bilinç ile, depremde bizleri katleden bu düzenden hesap sormanın, mücadeleyi büyütmenin zamanıdır. Bu zor günlerde gençlik olarak Antakya halkının yanındayız. Depremin yıkıntıları arasından devletin hiçbir yardımı olmadan kendi gücüyle yeni bir yaşam kurma çabasının yanındayız. Çünkü biz, gençlik olarak, kurtuluşun dayanışmada ve birlikte mücadelede olduğunu biliyoruz. Bizleri ancak kendi örgütlü gücümüz kurtaracaktır. Depremin 1. yıl dönümünde, 6 Şubat'ta tüm gençliği Antakya halkıyla sokağa akmaya, acımızı öfkeye dönüştürmeye ve dayanışmayı büyütmeye çağırıyoruz.

MA RIHNA NIHNA HON!

HAYATLARIMIZI ENKAZA ÇEVİREN BU DÜZENİ YIKALIM!

ÖRGÜTLÜ BİR HALKI, HİÇBİR KUVVET YENEMEZ!

DEVRİMCİ ÖĞRENCİ BİRLİĞİ (DÖB)