Ne Yapmalı?

Hepimizin bildiği gibi emekçi halklar baş belası bir virüsle mücadele etmekte bugünlerde. Görünüşe göre halklar, virüse karşı kolay kolay baş edemiyecektir, etkileri uzun süreli olacaktır. Bu mücadele bir yerde sonuç verecek, ancak kapitalist devletler için bu virüs, bir çöküş anlamına geliyor. Kapitalist devletleri ayakta tutan en önemli kapitalist ekonominin sürekli dönmek zorunda olmasıdır. Kapitalist devletler tarafından yönetilen halklar devletlerin umurunda olmadığını, devletlerin politikalarından özellikle bu salgın sürecinde iyice anladık. Çünkü kapitalist devletler kendi ekonomik yapılarını koruyabilmek için birçok ekonomik önlem paketleri ortaya çıkardı. Sonuç halka, emekçiye pek de elde tutulur bir gelişme sağlayamadı. Milyarlarca lira, sözde ekonomi paketi topluma sunuldu. Peki bu paralar nereye gitti? Elbette ki halka kırıntıları dağıtıldı. Ancak bu milyarlarca lira büyük şirketlere dağıtıldı.

Kapitalizmin 16. yy’ da serbest piyasa olarak ortaya çıkmasının ardından giderek küresel bir sistem halini aldı, emperyalizm ve finans kapitalin gelişimyle tüm dünya ekonomisi birbirine bağlandı. Kapitalizm tahakkümü esas alan yargı, siyasi, askeri, yasama, yürütme yani tüm devlet aygıtı egemen sınıfın çıkarlarına ve egemenliğine göre şekillenir. Bu salgın süreci tekrardan bizlere bunun böyle olduğunu, kapitalist devletin karşısında durduğunu kanıtladı. Kapitalist devletlerin ve sermaye sınıfının bizleri maliyet unsurundan başka bir şey olarak görmediği, yaşam hakkımızın hiçe sayıldığı bu günlerde ne yapmalıyız?

Bu soruya cevap insan kalmakta ısrar etmek ve mücadele etmek olmalıdır.

Kapitalistlerin kendi imzaladıkları, dünyayı ve insanlığı korumayı sözde güvence altına aldığı Paris Anlaşması onların çıkarlarına ters düştüğü için asla uygulanmayacak. Salgında da, küresel ısınmada da görüldüğü gibi bizim dışımızdaki dışsal olgular hayatlarımızı yeterince etkiliyor, bunun için harekete geçmeliyiz.

Amed’den Fanzin Okuru